Uzat ellerini gökyüzüne, tut belinden yıldızları
Gir kimsesizliğin can evine
Utangaç
Fakat
Gülümseyen al, al olan
Dudaklarla
Öp hepsini
Öp
Ay’ı teğet geçen
Biri alaca
Biri de kara buluta aldırmadan
Çek içine çek
Gecenin sıcaklığını
Haziran’a karışan
Dut, kaysı, kiraz, leylak kokusunu
Bu gece bembeyaz teninle
Yıka simsiyah geceyi
Sırt üstü uzanmış halinle
Öp, öp pencereden odana süzülen tüm yıldızları
Parmak uçlarında raks eden ufak tefek yıldızlar
Birer, birer üşüşürken ellerine
Kıyamete kadar
Aç koynunu
Büyük istekle
İçinde ben olan
Kâinat dolsun
Yüreğine
Gecenin sıcaklığından
Yıldızlar çiçeklendi
Teninden
Sen de içimde
Yumma o ellerini yumma
Yıldızlar ezilmesin ellerinde
Essin bu gece essin
İçinde ben olan
Meltem rüzgârı
Pencerenden
Savrulan saçlarına
Benliğimi çalan yıldızlar, dökülürken yatağına
Düştüğüm düşlerde en güzel şiirler yazıyorum sana
Yeryüzünde senin, gökyüzünde yıldızların ışığı olmasaydı
Eğer
Bu gece
Benim için
Ne yerin
Nede gökyüzünün
Hiçbir
Önemi olmazdı
En zoru anım olurdu bu gece
Haziran
Bana
Börtü böceği
Gülü
Çiçeği olmayan
Mart olurdu
Haydi seninle yıldızları sayalım bu gece de
Bir yanımda hep sen, diğer yanımda yıldızlar olsun her gece
Mehmet Çobanoğlu
04.07.2020
İstanbul
Mehmet Çobanoğlu
Kayıt Tarihi : 4.7.2020 01:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!