En ayıp sözcüklerle soyardım bedenini,
Düşlerimin teriyle kirletir,
En sabırsız, en iştahlı, en yabancı yanımla girer,
Arzularımın kanıyla kirletirdim onu.
Oysa kötülendikçe, kirlendikçe yüreğinden
Işımaya başlayan
Hissettiğim en kırılgan bedendi seninkisi
Biterdi sonra her şey...
Asıl serüveni başlardı bedeninin,
Çekilir bir köşeye seyrederdik...
Ayıp, kirli, kötü
Ne varsa,
Teninin içindeki pencerelerde yanan kutsal bir muma dönüşürdü...
Çekilir bir köşeye seyrederdik
Kayıt Tarihi : 2.4.2001 15:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cezmi Ersöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/04/02/tenindeki-kutsal-mum.jpg)
Ayıp - Kirli - Kötü
Ne ad verilirse verilsin yaşananların sonuda bir iç muhasebe..
Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (2)