Teninde Güzel Şiiri - Mustafa Parlak

Yar gerdanın açmış bembeyaz!
İlk baharda kar yağmasıydı.
Yağan kara bak! baharın ağlamasıydı
Kırdaki en güzel beyaz, teninde güzel

Bahçemde açan güle bak, ne güzel!
En güzel gül, dalında güzel.
Gül gibi kokan gül, sevdiğim gül!
Bahçemde açan gül, teninde güzel.

Bir gülü koklamaktı hayalim
Bittim, tükendim, kalmadı mecalim.
Her gece ağlatsanda beni güzel!
Kırda açan en güzel gül, teninde güzel!

Ben geliyorum, aşıklar elinden,
Seni alıyorum gül bahçelerinden!
Buluşuyor ebed ile ezel.
Sır dolu, teninde güzel.

Ateş almış yanıyordu dudakları,
Söndürmek için buluştuk bir yangını!
Ah o ne biçim andı.
Buluşmak ve yorulmak, teninde güzel!