Tenin İstanbul Kokar

Saçların ve tenin İstanbul kokar,
Bir esintide sarhoş olur rüyalarım,
Martı seslerinde bulurum adını,
Tuzlu sulara karışır tüm sırlarım,
Ey şehrin en nazlı akşamı,
Dalgalar gibi sararsın beni.

Boğaz’da süzülen ince bir hüzün,
Kimbilir Kaç yüz yılın aşkını taşır saçların,
Gözlerinde yakamozlar titrer,
Kız Kulesi’nde bekleyen sevdalar,
Bir lodos savurur kokunu,
Ta kalbime işler o büyü.

Sokaklarda senin izlerin var,
Galata’nın gölgesinde yürürken,
Her adımımda teninin sıcaklığı,
Bir çınarın altında dinlenir içim,
Bir vapurun dumanında tüter adın,
Sonsuz bir masaldır yüzün, unutulmaz.

Saçların ve tenin İstanbul kokar,
Beyoğlu’nda gezer rüzgarın nefesi,
Sarnıçların serin taşlarına dokunur gibi,
Ferah bir özlem sarar göğsümü,
Bir sabah ezanında uyanır yüreğim,
Sana ve İstanbul’a hasret kalmışım.

Sen gidersin, şehir susar,
Tophane’de dalar gözlerim uzaklara,
Ay ışığı vurur dalgalarına,
Saçların savrulur, anılar yağar,
Ey deniz kokusu, şehrin nefesi,
Saçların ve tenin İstanbul kokar,
Sensiz her yer virane olur,
Gene içimi bir yalnızlık sarar.