Tenimin Yanıkları Şiiri - Demet Temel

Gece sessizliğini bırakıyor sulara
Sular söndürmez tenimin yanıklarını
Gözlerim ufka karışıyor dalıp düşler çıkarıyor
Hepside başa bela…
Kal diyorum gitme, kendinde kal
Ufkun içersinde kendine dön …
Amansız sorular beliriyor zihnimde
Yanan her şeyden duman çıkar mı
Yağmur söndürür mü her ateşi
Güneş i doğursa aydınlanır mı insan
Güneş batınca mı karanlık çöker yalnız
Boğulmak suya dalınca mı gerçeklerşir