Tenimdeki Özne Şiiri - Faruk Doğan 2

Senin dokunduğun her yer sevda oldu içimde,
Bir alev gibi yayıldı tenimde usul usul,
Parmak uçlarından kalbime sızan o sıcaklık,
Dudaklarımda namazdan sonra kalan dua gibi.

Bir nefesin bile dünyamı değiştirdi,
Tenimde açan gizli baharların habercisi,
Karanlıkta parlayan tek ışık oldun,
Suskunluğumda yankılanan ilk ses.

Senin ellerin değince,
Ruhumda çiçekler açtı,
Kırık dökük her parçam onarıldı,
Her dokunuşunla yeni bir hayat başladı.

Sevda bu kadar mı tatlı,
Bu kadar mı yakıcı olurmuş?
Bir bakışınla yanarken,
Bir gülüşünle serinleyen yürek.

Seninle doldu her anım,
Her hücrem, her zerrem,
Seni sevmek,
En derin yanımda hayat bulmak oldu.

Gözlerin dokunduğunda,
Kokun yayıldı tenime,
Bedenimle ruhum arasında köprü oldun,
Ve ben, seninle tamamlandım.

Senin dokunduğun her yer sevda oldu içimde,
Adın rüzgâr gibi esti kalbimde,
Ve ben, her defasında yeniden aşık oldum sana
Sonsuz bir baharın içinde,
Tenimde sevdanın kokusuyla.