Bu sabah hiç tatmadığım hüzünlerle,
Penceremde sokaklara dalıp gittim.
Çayımı hüznüme demledim.
Bir parça peynirle, geçiştirdim açlığımı.
Kimseyi düşünmeden, garip bir bulutun
Seyrine hiza ettim gözlerimi.
Umutsuzluğun açlığında kayboluyordu,
Hissiz ve manasız yüreğim.
Ne hayattı yaşanan,
Ne yaşatılan vardı hayattan.
Bu sabah ben meçhule,
Gizemine sır erdiremediğim,
Seyirlere dalıp gittim.
Tenimde nisan yağmuru…
30–06–06’’/ Cuma
Murat Demirci 2Kayıt Tarihi : 30.6.2006 19:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yalnızlığımda kimsenin yeri olmadığını anladım...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!