Keşke ismini anmaz olaydım ufkun akşamına dokunarak,
Bu nasıl bir vicdan konmuş yüreğine,
Gölgesiz güneş toprağına ağaçları dikecek sürprizlere nasip değilsin,
Alıştım sana demenin vakti öldü güneşte.
Sanma ki doğum günüm bundan sonra kutlanacak,
Romantik kalemimden zehir damlayacak kendime,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla