Teni Dağ Kokan Heval Şiiri - Mehmet Çoba ...

Zindanlardaki zulme direnen
Tırnakları sökülmüş
Etleri koparılmış
Acıdan acıya göç eden
Şafak bakışlı halkların koç yiğidi
Her şeye rağmen zaferle bitecek kavgamız

Dağları mesken tutan halkların yiğidi
Sendeki o sevda
Umutların izdüşümüdür
Acın
Gerçeklerin ta kendisi
Yarınlara yolcuyuz biz
Ağır aksak yol alsak da yılgınlığa düşmeyeceğiz

Kavgası zor sevdası özgürlük olan
Yaşamı ezgin
Teni dağ
Yüreği devrime kokan
Gün batımından şafağa kadar
Düşmana kan kusturan savaşçı
Beklenen kıpkızıl güneş yakında ellerimize doğacak

Fırat kıyısında narçiçeğine değil
Keleşine sarılan
Nice zamandır
Özgürlüğü özleyen
Heval
Düşmanlarımız korksun bizden
Sabah umut yüklü
Güneş doğacak ülkemize
Kahkahalarla oynasın, gülsün tüm çocuklar diye

Etrafını güller, çiçekler değil
Namussuzlara olan
Kavgamızda
Yılan, çıyanlar sardı
Heval
Mezopotamya’nın
Orta yerinde
Şırnak’ta
Cizre’de
Kandil’de
Yaktığımız isyan ateşidir
Baştanbaşa aydınlatacak özgürleşecek ülkemizi

27.08.2015
İstanbul