tenhasında bir akşamın
vururken yüzüme gülüşler
sinmişim yokluğuna
dolarım kimsesiz tütsü ateşinde
üşümüşlüğüme gelişin
üşümüşlüğümle gidişinde virane
gün yitirir sesini vakit sensizlikse
kalışların gibi yakarışlar gidişine
sesinle ses olan yüreğim
yalancı baharlara esmekte
sessizliğim sensizliğe gebe
sessizliğim içimi acıtan işkence
tenhasında bir akşamın vurur heceler can kafesime, yürürken tutunur gibi bir ele
,ısınırken ellerinde teri kalmış şimdi parmaklarımdan süzülen.Seni salıvermek,
istemesem de... yürek yangınımda karanfil yanıkları gülümsüyor süzülen yaşlarımda senden kalan geride.
tenhasında bir akşamın nefeslenirken gülüşlerinde,uzaklaşıyor birden bire dudaklarındaki kıvrımlar,
dönüşüyor acıtan yaraya,sarmalanıyorum gölgesinde gitme demek, kal demek istesem de yasa dönüyorsun
bedenimde...
tenhasında bir akşamın vururken içime yokluğun
^^Gül solmadan gün düşmez imiş
kokusuna seher yeli değmez imiş
soluklansın diye bahar
sensizlikte tek başına açmaz imiş ^^
tenhasında bir akşamın vurulurken sessizliğinde
çıkıpta gelsen,yine gülümsesen, gözlerimdeki sen
bedenimdeki senle birleşse hayallerim seninle büyüse
gelsen
sevsen
tenhasında bir akşam güne dönse
yüzümde gülümsese..
gülümsesem
Tülay EkerKayıt Tarihi : 21.2.2008 22:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler şair kadın...
TÜM YORUMLAR (1)