Qocalıq qapımı yavaşca döyür,
Açıram qapımı,buyur içəri.
Cavanlıq özünü yamanca öyür,
Vəfasız dost kimi o da köçəri.
Qapımız döyülür yenə tıqhatıq,
Amma ki açmağa etmirəm cürət.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta