-Tenhalığım Islanıyor... Şiiri - Orhan Ateş

Bak… Kırkikindi yağmurları yağıyor
Doğuyor yalaz aydınlığımda yeni şafaklar
Bir bahar daha gelip geçecek şimdi
Konacak pak sineme bengi hasretliği
Güneş kırıntılarında bir bahar doğacak
Bir çiçek fışkıracak nemli toprağımda
Dil dile verdiğim şarkılarım olacak
Ve sen çizileceksin bu bahar tablosuna
Gözlerim arayacak güzelliğinin her zerresini
Tastamam bir ıslaklığa bürünecek toprağım
Gözlerimde iz bırakan hayalin kalacak

***
Bak… Nisan’a ağlıyor mevsimlerim
Gözlerim ıslak bir sokak aramıyor artık
Gittikçe yalnızlaşan ışıklarda yürüyorum
Paçalarım ıslanıyor
Yalnızlığıma üşüyor bu mevsim
Sedef’ten gülüşlerimi, gittiğin her adrese bıraktım
Belki bir yerde sen varsın diye…
Çaldığım her kapıdan bakışınla ayrıldım
Hayaline yağıyor bu mevsimde yağmurlar
Tenhalığım ıslanıyor
Bir kaldırım taşına uzanıyor ellerim
Yokluğuna parçalanıyor çevremdeki her cam kırıntısı
Senle doluyor karakollarda tutanağım
Suçuna müebbet tutsaklığım kalıyor gözlerinde

***

Bak… Tutsak bir nevbahar şarkısı notalanıyor
Herkes siyah çelenk bıraktı anılarıma
Eksik büyüdüm
Bir gençlik uğramadı hayatıma
İhtiyar duruşu eksik olmuyor baharımda
Evlerde ışıklar neden eksik
Cılız pırıltılar bu mevsimin sarhoşluğunda
Kırkikindi yağmurlarına dayadım sırtımı
Sırılsıklam buzlu bir yalnızlığa sevdalıyken adımlarım
Nisan’a Dilbeste bir hüzün serptim
Baharıma tohum tutmuyor
Neyleyim…