Tenha ley Şiiri - Sevinc Arzulu

Ümidim qapısız və pəncərəiz
Soyuq, dar otağa sığınıb durar.
Əgər açılarsa qəm şəcərəniz
Fələyimn özü də uğunub durarı

Qəlbimə toxunan sözlərin təki,
Odu öləziyən közlərin təki..
Eh.hardan biləydim gözlərindəki,
Işığın ocağı mən deyiləmmiş.

Mən Sevinc olsam da qüssədən boldum,
Əsr də dəyişdi, mən yaşa doldum.
Əvvəldən işimdə-gücümdə oldum,
Kim deyir avarə, həm veyiləmmiş.

Harada qalıbdır toyum, düyünüm,
Təkrar olacaqmı keçmişim dünüm.
Məgərsə mən sənin ay ömrüm-günüm,
Bəxtinə yazılan son gileyəmmiş.

Unutmaz ürəyim heç vaxt səni, bax
Küləklər qovur hey duman, çəni bax
Ayrılıq yamanca üzüb məni bax.
Qanadı qırılmış tənha leyəmmiş.