Tenha Diyar: Doğu Şiiri - Sadullah Çiçek

Geçit vermez amansız karlı dağlar
Dört mevsim kapalı, çamurlu yollar
Zahmeti bol, verimi düşük bağlar
Kazma ve kürekle yorulan kollar...

Unutulup kaybolan ücra yerler
Köylü insanlar ne yer, ne içerler
Devlet uğrar mı acaba? Hep derler
Al bayrağa canlar feda ederler.

Veremden, taundan ölen çocuklar
Bitmeyen bulaşıcı hastalıklar
Ahırda, ağılda donan hayvanlar
Devlet halimizi ne zaman anlar?

Hayvan tüccarı milleti soyuyor
Sahte paralarla faka koyuyor
Çakallar ama gözleri oyuyor
Bilmem sahte şeyhler nasıl doyuyor?

Çırıçıplak, merasız düz ovalar
Dört duvar arasınadaki yuvalar
Ölümlerle sonuçlanan davalar
İnsanı titreten soğuk havalar...

Adını koymuşlar; millet meclisi
Her ilden vermişler bir kaç mebusu
Hepsi malayani halk gözlemcisi
Gün gelir; önleriz kara pusuyu.

Terörden ne çekti, bu insanlar
Sosyeteler bilmez; yaşayan anlar
Yalın ayaklarla karda koşanlar
Bir lokmayla mutluluktan uçanlar...

Kışlar zordur; kar yağar, camlar donar
Babalar; çocuklara bir yuva arar
Sıcak bark için; kim arar, kim sorar?
Soğukta daha bedenler sarar! ..

Terör nice anaları ağlattı
Ahırda hayvanlar yakıldı
Deli dolu hayatları karattı
Maddi manevi insanlar çakıldı.

Terör geldi; şeref, namus satıldı
İnsanlığın değeri yok edildi
Nam salan tüm aileler dağıldı
Kardeşe beyaz kefen giydirildi!

Canlar kurbandır, ülkem illerine
Kim dayanır sert yellerine
Umut doğdu, ÇİÇEK'in gözlerine
toprak verilmez; yaban ellerine! ..

Ekim 2009 - Solhan / Bingöl

Bu şiirde Doğu Anadolu Bölgesi'nde yaşanan zorlu yaşam şartları anlatılmak istenmektedir. örneğin;

'Geçit vermez amansız karlı dağlar
Dört mevsim kapalı, çamurlu yollar'

Daha çok insanların günün gelişmelerine ayak uyduramaması konu alınmaktadır. Ayrıca bazı temel ve köklü sorunların pençesinde kalan halkın çaresizliği de konu edinmektedir.