Tenha Şiiri - Burak Kıllıoğlu

İnsanlar arasında yalnızım.
Her kalabalık,
En kalabalık bile
Tenhadır bana.
Alışığım yalnızlığa.
Ama tek başıma kalmayagöreyim
Bir tanıdık simaya kayar gözlerim,
Ararım.
Omuzuma dokunan her el
Acaba o mu telaşesi,
Aşina bir seste yankılanır
Varlığıma anlam katabilme meselesi.

Bir insan bu kadar mı yatkın olur
Yenilmeye.
Bilsen, insanoğlu ihtiyaç duyuyor
Güvenilmeye.
Yenilgim; yalnızlığa tahammülsüzlüğüm
Tüm sempatime rağmen ona,
İnsanlar arasındaki gönülsüzlüğüm
Hasretimden kaynaklanır,
Git gide artan sana.