Tengriken Şiiri - Enver Levent Batur

_ Helal olsun sana zaman
toynaklarında hala yıldızlar çakıyor

saatlerimi yeniden kurup ömrümü burarım bende kendi yönüne
sus payı bırakıyorum artık tüm sevdiklerime
kanın ıslak çekilişini hissederken tenimden.

_ Gece yorgun düşüyor
yüzünde yalnızlık

gözyaşına çekiliyorum sessizce
içimi buruyor akışı yüzünün gözbebeklerinden
kalan bir tutam sızı oldun dün geceden.

_ Ay hüzünlü
havada bir yanık kokusu var

kurt gözüyle bakıp
yağmurun sesine sığınıyorum
uzunca bir karaltı seçiliyor az öteden.

_ Saatimi yeniden kurdum
ondokuza

bir alın yazısıdır ölmek derken
usanmışlıklar geceyi zifirleştiriyor.

Gömüldüğüm toprak ağrısını taşırır mı bu dünyanın kam?
Beni boğmak için mi tüm bu olanlar tengriken!