Tenezzül etmeyerek kimseye,
Duymadan minnet kimseden,
Tâlibiz illâ ki,izzetle ölmeye,
Vermeden tâviz haysiyet,onur ve şereften.....
Şan,şöhret,makam ve mevkiye,
Vermeden beş para,
Sadece hak hakîkati söylemeye,
Varım illâ,meydan okuyup Îdamlara.....
Âciz birer varlığız,
Ömrümüz,iktidârımız kısa,
Lâkin bu âlemde sultânız,
ÖLÜM bin defa olsa da.....
Herşey bizlere,
Zerrelerden,yıldızlara kadar,
Sığmaz arzularımız yer ve göklere,
Doyurur gözümüzü avuç avuç topraklar.....
Kayıt Tarihi : 6.10.2011 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Tetik](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/06/tenezzul-etme-den.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!