Teneşir Taşı Şiiri - Ünal Türkoğlu

Anlayamazsın,
Gökyüzüne olan düşkünlüğümü
Bulutları yorgan yapmazsam üşüdüğümü
Ellerim ayrılık kokarken
Dizlerimin bağının kopuşunu

Bilemezsin,
Sarayların viranem oluşunu
Hicranın karabasan olup uykularımı bölüşünü
Giyotine koyup boynumu vuruşunu
Sensiz her saniye, her salise nefessiz kalışımı

Hissedemezsin,
Anahtarını kaybetmiş kilit gibi
Kimsesiz bir başına çocuk kalışımı
Varlığı anlamsız çöldeki kum duruşumu
Günden güne eriyip yok oluşumu

Kırgınım,
Küskünüm,
Bir yanım meyhane,
Bir yanım musalla taşı
Sonum belli teneşir taşı.