Tenêbun / Yalnızlık Şiiri - Erhan Gündere 2

Hestên mıne nıvci mayi hene
Ez dıtırsım bı xeyaleki xura çêkım
Ez dıtırsım bı deriye dılêxuj  yeki ra vekkım
Ez Dıtırsım ewê ji dılêmın xerabke here
Tenêbun Hezkırıneke derew çêtıre
Tenêbun ne tunnebune
Tenêbun ew insanê xu zanê ra
Zêrrê zere.

Nebê je ez tenê me
Nebê je kesekimın tunne
Tu heyi xudayê te heye
Xu ji hebuna insanê derew gırênede
Berde bıla herın
Nahaji rabe ser xu
Bıheje xuva warê
Bıqire gazike xeberde
Bıve ji teyreki çav şur bı fırê lı ezmana
Bıla bejın ew heyê
Bıla bejın ew şêre
Bıla bejın ew merê.

Hebuna xu ji nede tunebuna merıvê tunêyan
Ewa ji birate neçe
Tu heyi xudayê te heye
Lı riyeke dırêj pêşyateye
Bı meşe
Bı meşe u Bıla erdu esman bı heje.

Türkçesi.

Yarım kalmış duygularım var benim
Kendime bir hayal kurmaya korkuyorum
Birine kalbimin kapısını açmaya korkuyorum
yüreğimi harab edip gider diye korkuyorum
Yalnızlık yalan bir sevgiden daha iyidir
Yalnızlık yokluk değildir
Yalnızlık kendini bilen insana altın gibi.

Sanmaki yalnızsın
Sanma kimsen yok
Sen varsın Allah'ın var
Kendini yalancı insanların varlığına bağlama
Bırak gitsinler
Şimdi kalk ayağa
Titre ve kendine gel
Bağır, çağır ,konuş
Keskin gözlü bir kartal olup göklere uç
Desinlerki o var
Desinlerki o bir aslan
Desinlerki o bir adam

Varlığını gereksiz insanların yokluğuna verme.
Unutma sakın
Sen varsın Allah'ın var
Ve Önünde uzun bir yol var
Yürü
Yürüki yer gök inlesin.

2 aralık 2021