Tene can dokunsun…
Yüreği kırgın bir kuş gibi, uçuyor uçuyorum.
Hüzünleri giymiş yüreğim, tenimde üşüyorum.
Anlamıyor gözlerimden, bakmıyor gözlerime,
Sanki uçurumdan düşecek gibi hep korkuyorum.
Ve zamanın çemberinde, dönüyor hayat bu gün.
Sokulan koca bir ömür, hatıralardan damlıyor gibi
Bırakmayıp tutsam da hayatı, aldığım nefes durgun.
Yangın yeri bakışlarında, gözlerim tutuşuyor gibi.
Sokulmasın ruhundaki sevgi, uzaklarda beklesin.
Ben çoktan unuttum aşkı, gökkuşağım açmasın.
Tüm renklerin soluğunda, tenin rengi yaşlansın.
Ruha duygu sarmasın varsın, tene can dokunsun.
Oktay ÇEKAL
02.03.2016-00.30
Kayıt Tarihi : 27.3.2016 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!