ne kadar kolay oysa sen yokken
konuşmak, kendinle konuşur gibi
öyle çok şey var ki söyleyecek
mesela şairin de dediği gibi “bu şehir güzelse…”
ile başlayıp söylenemeyen,
kalbinin kapılarında kalmış birinden.
kendime yolculuktu belki de çıktığım,
kırdığım zincirler kadardı belki de yaşam
bir sahil meyhanesinde başlayan…
o sevdiğim limanda çekilmiş bir fotoğraf gibi
yarım yarım…
bir adam ve bir kadına ait;
birinin sağ eli sol yanağında
birinin sol eli sağ yanağında
biri oturuyor biri arkasında ayakta
tesadüf bu ya sevdiğim o limanda…
dayanmış bir çam ağacına,
bakıyor gibi şimdi gözlerin…
tenden öte benden
seni sana anlatıyorum
bak gördün mü?
ne de kolay sen yokken
seni sana anlatmak...
Kayıt Tarihi : 1.5.2016 02:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!