Sevmek düşlüyorum güzelin dilinden,
Sonu hep sana çıkan "Can".
Her yerde senle başlayan,
Ve hisleri alt eden,
Üstün "Can", en üstün Canansın...
Boşluklardan türeyen bir hayat soluyorum.
Nefes ol bir yaprak ta,bir mırıltı da .
Her kapanışta gözlerime ve kollarıma sevginle dal...
İçimi titreten beyazlığın, her yağışında beni de pak eylesen.
Zamansız her yerde seni görme isteğim,
Sana muhtacliğım , aç gözlerini kalbimin
Ne kadar yakınlaşsam sende seni hissediyorum; akan sularda , hızla geçen bulutlarda...
Bulutlar ki içinde seni barındıran Can,
Bazen rahmet yağar ,
Bazen akar yeşile bürünürsün .
Şimdi yerini temiz kılıyorsun ya,
En yakında yeniden beyaza renkler katmak için bu refah bu berraklık bu paklık ...
Ve hep sadece San'a yakışırdı Can da Canan olmak...
Kayıt Tarihi : 15.1.2022 14:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!