Tencere Kapak Şiiri - Sevda Sevgi Laloğlu

TENCERE KAPAK

Şebelekler ve köçekler her yanı sardı aman
Dakikalar bir yıl sanki geçmiyor âhir zaman
Oyun içindedir oyun onu da anladık tamam
Ter kokusu baydı bizi koltuk altı pek yaman

Nasıl bir burun varmış ki kokuşanı kokluyor
Yalan eşşeğine dönmüş doğruluğu haklıyor
Dünya piyes o döpiyes alt yırtmacı kükrüyor
Ceketi üstünde adam güya cinsiyet saklıyor

Kozalaklar ve çınarlar gölgeyi serdiği zaman
Çıtırtılar bir yol sanki geçmiyor tevatür yalan
Huyun içindedir iyin ona da katlandık tamam
Sır kapısı çaldı bizi sâdık şartı yek kocaman

Nasıl bir duyun varmış ki çelişeni yüklüyor
Talan ırmağında yunmuş helâlliği paklıyor
Dünya çömez o yenilmez halt kırbacı sırtlıyor
Ceseti üstünde adam güya haysiyet aklıyor

Şimdi karma seslenelim sen de karına seslen
Yalnız hayvandan değil az da insandan beslen
Sıfatına tükürdüğüm madem tek kapaksın sen
Başka büyük abdest yeme git tencerenden ziftlen ...

[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]