Tencere Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Manda akrep aslan inek
Balık kedi at ve sinek
Derler bakın annaçta ay
Hep beraber ona ünek

Ünlemişler kerem kerem
Hem de emrah mecnun hanem
Sen hak kanun hem de vatan
Hem gelinsin meryem nenem

Hem demişler sensin türkan
Tuba asya hanım suzan
Hilal sinem gülten hayat
Canan asman aslı nazan

Ay hatun ev mağara mut
Demiş evim cebir somut
Evim halka her fecirde
Harp söylerim komut komut

Manda söyler ay liman van
Banaz tercan ahlat revan
Hem buhara ve istanbul
Asya afrik amrik divan

Kamer kentte melik bir han
Ad azrail masal şahan
Ol şahan kuş alev alev
Buruc yerden bakar cihan

Ol ay kale bedende nam
Beden yerde otman manam
Elindeki zülfikarla
Deyi oğul ekber hanam

Akrep söyler ol ay tamga
Hem boynuzlu öküz boga
Boynuzunda dünya durmuş
Ürkütmeyek boga aga

Ol ay=tamga=ahit huda
Tufan vakit basmış suda
Demiş artık su tufan yok
İşaretim ol ay ada

Ay=kantura=hitit=cedi
Firik huri mitan zadi
Aya kefren bina halkı
Demiş nuhun dağı cudi

Ol ay=name mektup tanrı
Varak varak yazıları
Ay lisanı lügatında
Yazar ol ay davul yeri

Davul=müzik=ol ay=sanat
Semah döner haldi menat
Davul keman kanun ile
Söylemişler bu bir sonat

Hello diyen aslan cünun
Demiş ayda bahir fünun
Ol ay içte merih cenin
Ünek doğur geldi günün

Nihan=cenin=ol ay =talih
Barınağı kafes sarih
Aslan söze pak diyenler
Ünlemişler tarih tarih

Aya namus diyen bakar
Der o hesap ebcet şakar
Ay kitaptan harf rakamlar
Nehir gibi arza akar

Ol ay mekan tunga kapı
Tunga kapı hatun yapı
Yapı ahval garip bir küp
Derler bu küp adem dipi

Ay küp gemi kayık feza
Kabak gibi magi koza
Ol kozada kibel teber
Der teberle adem ceza

Ayda yagog magog evi
Derler bu ev mani devi
Kavak mani sözler ile
Söylemişler evim sevi

İhram burka giymiş aya
Balık demiş edep haya
Ay nesepli adem halkı
Dava deyip koşar toya

Ol ay kentte şahmeran mit
Teb sümela milas amit
İslam olan ol şehir halk
Ferec söyler samit samit

Ol sümela=kibele=bad=
Elif anne=meryem abat
Elde fener orman yerde
Der ki evlat tebat tebat

Hayda diyen sarman kedi
Demiş ol ay kabir idi
Lahit kabir içte buda
Der kabirim vadi vadi

Ay tencere diyen sinek
Tencerede tahıl bilek
Ay tencere aşı yiyen
Kaf dağ gezer felek felek

At konuşur mana mana
Der o lamba nebi hana
Kervanında yakut elmas
Dağlar aşar yana yana

Ben bir rahvan atım nazil
Ol kervanda atam asil
Rahman tanrı helal yükü
Biz taşırız nesil nesil

Kervan yükü kap ve havan
Sabun misk ve yatak divan
Çektikleri arabada
Dingil sorun zaman zaman

Atam aya demiş hayat
As-at ah-at huda ayat
Ol mahan yurt biz neveler
Deriz ol ay bir nan bayat

Hep birlikte ünlerler hu
Burhan derler ol ay kuhu
Harman yerde dans ederek
Yırlamışlar tufan nuhu

Faruk Bakuri