Tenâsüh Şiiri - Toprak Şems Tezcan

“Tinselci felsefeye göre
insanda /arafa sürüklenmiş/
vücuttan ayrı bir varlıktım”

istemsizce soğudum,
istemsizce katılaştım.
Hatta o kadar uzun sürdü ki,
lekeler belirginleşmeye başlamıştı.
Koku gittikçe artıyor,
çürümeye yüz tutmuş durumdayım.
Ne yazık ki kıçıma tıkanmadı pamuk,
abdestim önemli değildi insanlar için;
/Beni o yıkadı.

//İnsanların hepsi artık
gözümde sadece bir gassaldı,

18 yıl önce dünyaya ilk kadın mesih
-bu ruhun- bir gunahını silerek
araftan kurtarmak için gönderildi./

Elimi tuttu, yerde yaşam bitti;
yinden yanga dönüştüm.
Birbirimizde tenasüh ettik,
artık denge kuruldu;
19 yıl önce 9 mart, iyiki doğduk.
ne ihtilal, ne inkılap ne de devrim.

Gülmek evrimci bir eylemdir,
sayende aşkalaşıma uğradım.

"Meskalin Fanzin, Haziran 2014 sayısında yayımlanmıştır."