Her türlü muammâ doludur kendi içimde
Nefsim-dili, kalbim-sesi bir başka biçimde
Nefsim beni aldatmada, kalbim bana mürşid
Şehvet dolu şeytâni karanlıklara hurşid
Matlub-u vücud sâdece ekmekle biraz su
Lâkin susamış nefsimi tatmin edemez cu
Bir esb sanacaksın ne vakit nefsimi görsen
Hem tekme atar hem de sanır kendini tevsen
Gönlümle tenâkuzları gördükçe yanımda
Sandım kızışan öfkesi nefsin yakınımda
Kaldırmak için güçlü tenâkuzları Mehmet
Artık ediver kendini Allâha emânet.
Tenâkuz = karşıtlık, çelişme
Mürşid = doğru yolu gösteren
Şehvet = kuvvetli arzu
Hurşid = güneş
Matlub-u vücud = vücudun ihtiyacı
Cu = akarsu, çay
Esb = asil at
Tevsen = azgın, huysuz at
Mef’ûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
/ / . . / / . . / / . . / /
Kayıt Tarihi : 19.4.2003 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!