bir tenakuzdur
içimde yaşadığım onca fırtına,
geriyor beni,
sessizce otağımda.
ikilemin darağacında
urgan ilmeğinde asılı ruhum,
zindanı yaşarken,
kalan ömrüm muamma
nazenin eline gül uzatırken,
ellerimi bağlar
hapsolduğum kader.
pençesine düştüğüm eller,
beni geri çeker.
ikilemin tam ortasında
sırlı kalbim,
bir-can’a koşarken
birde geride kalan yar var.
iki candan kalan tenakuz
biri beni yakar.
öteki yıkar.
TajdinK.05.02.2019 ANKARA
Kayıt Tarihi : 27.3.2019 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!