Ten Yetmezliği Şiiri - Şakir Kocabey

Her şeyden evvel zarifdi,
Dokunuşları kadar mı bilmem
Hiç dokunmadı ki...

Her şeyden evvel benimdi,
O bilmese de...

Terkedilmiş hayallerini bilirdim,
Münferit duygularının ezikliğinde...

Şimdi unuttum onu!
O bilmese de...

Şimdi!
Duraksız kaldım,
Bekleyişlerim boş...

Muvakkat eyledim vazgeçişimi,
Şimdimi kimlerde sınarım bilmem...

Kalışlarım ki bugünlerde
Absürtlüğünün hakkını veriyor...

Sustuklarım içimde çoğalır oldu,
Çığılık yoksulu ten yetmezliğimde...