Ten Yanığı Şiiri - Cafer Yurtsever

Sana aşk şiirleri
yazamadığım için
üzgünüm.

Dün asılıydı yarım bir ay
göğe, göğün ortasına
bir İstanbul gecesi
ve üstelik düpedüz
kömür kirlisi.

Aykırı bir düşün yıkıldığı yerde
o soğuk surlar
o rutubetli duvarlar
o mızrak yarası almış burçlar
o yeşil çelikten hantal kapılar
açılır kapanır
ve bir kadın koşarak
geçer dar ve loş avlusunu
bir kilisenin
kömür kirlisi bir İstanbul
gecesinden çıkar gelir,
kör talih, belki gelir kanına girer,
kim bilir.

Biz daha dün
çağırmadık mı nikahımıza
aşağı mahallenin imamını
o demedi mi, demedi mi
helaline sarılın, helaline doğurun
çoğalsın bu vatanın evlatları,
unutmuşum

Senin
'ağladım, radyoma sarılı kollarım
çevizden çehiz sandığım
tüllerim ve kankardeşime
ördüğüm yün çoraplar
tenimin yanığına belkemiğimle çizdiğim
resimler kadar uzaktı bana
akşama ve geceme yeni bir ayrılık
şarkısı okurken yağmur'
dediğini unuttuğum gibi,
üzgünüm.