Senin ilgin,
Tenine dokunanlaraydı.
Oysaki ben,
Sadece kalbe dokunmayı bildim.
Bu yüzdendir ki,
Teninde yer etmedim.
Kalbinin yanından geçmedim, geçemedim...
Gözünde yaş vardı.
Ve yıllanmıştı kuytu köşelerde.
Buna kayıtsız kalmadım, kalamazdım.
Başıma ne gelirse gelsin,
Hala insandım...
Acılarının arasına kahramanca daldım.
Korkmadım, alışkandım.
Üç acı bir mutluluk eder diye inandım.
Cehenneme kadar yolu varmış acıların.
Kurşuna dizdim hayallerimi.
Yine ve yeniden,
Boşluğa bıraktım elimi...
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 01:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Alsancak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/09/ten-ve-aci.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!