Tükensin tüm zamanlar yansın geceler
Barutumuz sınırsız nasılsa yürek atımında
Demleniyorum güzel gözlerinde
Gelince gidişinin anı
Daraldıkça zaman daralıyorum
Tutamıyorum kendimi asi bir rüzgâr olup
Kırıyorum sevda ağacımın dallarını
Zonklatıyorsun şah damarımı
Çatlatıyorum gecenin kristal camını
Gece ve Sen bir de ah uzak zamanlar
O güzel gözlerine baktıkça taçlanıyor
Bir başka alevleniyor gece
Ten üşümesi yokluğun ateşine düşüyor
Bir ben şiirde dizelerim yanıyor
Ne güzel mütevazı bir sestir ki o içinin sesi
Alır beni kendine nasıl çeker bir bilsen
Suyun çektiği aç toprağın suyu içtiği kadar
Sende kalır sende kaybolurum
Vedat Koparan 09.03.2006
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 10.3.2006 18:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!