Ten dinledi…
Hayat suda doğdu, gökyüzüne yükseldi,
Toprak açtı kollarını, ten beslendi.
Gözler çakmak çakmak baktı ilk kez…
Yaşam denen mucizeye, o her yerdeydi…
Zaman kadranında duramaz oldu.
Sanki koşmak istedi, ömrün sokaklarında…
Tene çizik attı hayat, yürüttü yaşamı,
Ayna da gördü, ilk yolculuğunu yıllar…
İşte böyle, dört mevsim geçti bakışlardan,
Kar yağdı bazen, yangınını söndürdü yüreğin,
Ağladı gökyüzü, damla damla nehirler taştı.
Ruhun tene yalvarışı gibi, aşk yolları adımladı…
Duyguların kanatlarında yükseldi sevgi,
Mavi gökyüzüne kondu, özgürlük gibi ve hafif,
Boşluğun merdivenlerinde yürüdü, serinledi.
Ruhun şarkılarını söyledi dudaklar, ten dinledi…
Oktay ÇEKAL
17.05.2014-09.18
Kayıt Tarihi : 19.5.2014 23:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!