Neyine güvenirsin, nedir bu kibir, gurur,
Her kes ruhunda gizli, olan manayı okur.
Kimse inanmaz sana, boşuna hiç yorulma,
Hak etmediğin tahta, kurulup ta oturma.
Öz benliğin bir tezgâh, karakterin malzeme,
Çirkinler güzel olmaz, boş gayretle bezeme.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kendine ibret ile, bir nazar kılsan artık,
Ten libasın iyice, oysa RUH cübben yırtık.
Bir gün ayrılık vakti, gelecek şu dünyadan,
Her halinden soracak, yeri göğü yaradan...
Gerçeği yansıtan dizelerinizi beğeni ile okudum. Kutlarım saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta