Ten narin ten ince
Sarmaya kıyamıyorum
Bırakırım bazan kendi haline
İşte o zamanda
Ben duramıyorum
İlk can yakaladı mutluluğu
Ürkek ve titreyen nefesiyle
Can cana sarıldı
Bunca yıllık hasretinin goncası
Bir arada olmanın
O doyumsuz sefası
Ve daha uyurken gündüzler
Sabah olmasın diyordu
Birleşen bedenler
Beden anladı yalnız olmuyor
Canla bir olmak gerek
Kör olası inadı
Artık terketmek gerek
Kayıt Tarihi : 24.4.2006 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Önce açıklığa kavuşturmak gerek.. Onu da 'beyin bilir', bir de hisler...
Ten, kendi tarafını tutar...
İlginç ama bir o kadar da güzel şiir.. Tebrikler Ayşegül Hanım..
TÜM YORUMLAR (5)