Temyize Gitti Yüreğim

dün, nehirdi sevmelerim
akıp geçiyordu tramway yalnızlığım.
zanlettiler ki her gökkuşağı
Nazım ustanın ağaç renklerinden oluşuyordu.
tek ve hür.
ama kardeşçesine.

oysa renk cümbüşüyüm.
ne tek'im ne de hür.
ve kimsenin kardeşi değilim ben.

çünkü kardeşlerim renk hırsızı olmuş.
bense bir renk körü.

Son duruşmayı
kaybetse de gözlerim.
Boşuna aramayın
temyize gitti
yüreğim.