İnsan yakınına yanlış yaparsa,
Sana yapmaz diye sakın bekleme!
Bırak onu, ip nerede koparsa,
Uğraşma boş yere ipi ekleme!
Dili ayrı, kalbi ayrı söylüyor,
Susuz çaya girip suyu boyluyor,
Aklınca herkesi bir bir oyluyor,
Sanki nabız tutup çeker yoklama!
Bir gün işin düşer olursan muhtaç,
Sakın deme O’na benim karnım aç,
Eğer mümkün ise durma hemen kaç,
Bahçesine girip gülü koklama!
Yanılıp, şaşıp da sırrını deme,
O sorsa da boş ver derdin söyleme,
Çare olur diye gönlün eyleme,
Vicdana sığınıp onu aklama!
Dertli, anlaşılır gelince zaman,
Namerde el açıp dileme aman,
Sanıyor kendini herkesten yaman,
Varsa sırrı, söyle gitsin saklama!
ERDEMLİ-18 Ocak 2017 Çarşamba
Kayıt Tarihi : 23.6.2017 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“La teşbih ve la temsil”, teşbihte yani benzetme de ve temsil de hata olmaz der atalarımız. Bu düsturdan yola çıkarak kaleme alınmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!