Temmuzun Türküsü Şiiri - Emre Çam 2

TEMMUZUN TÜRKÜSÜ

Vatan diye bağırdı gökyüzü
Hain ellerin doğrulttuğu namlulardan
Vurulurken Albayrak bir temmuz akşamı
Bağrı kan süslü yiğitlerin sedasında
Hüngür hüngür ağlarken kara toprak
Şehadet tacı ile süslendi Şehr-i İstanbul

Biz düşmedik, düşürmedik bayrağı yere
Gölbaşında, köprülerde, meydanlarda
Kışla önlerinde tuttuk vatan nöbetini
Vurulduk düşmedik
Kırıldık düşmedik
Can verdik
Yine düşmedik
Düşünmedik can nedir ?
Evlat nedir ? Baba nedir ? Ana nedir ?
Biliriz ki,
Evlat toprak ana vatandır.
Bastığım yer Ömer Halisin
Düştüğüm yer Hamzanın emanetidir.
Şehadet çiçekleri açar benim toprağımda
Temmuz geceleri.

Vur hain kuşların kanatlarına
Yaradan aşkına
Şüheda aşkına
Peygamber aşkına
Vur
Vurduğun yerden yıkılsın zulmün kaleleri
Alınsın tan yerinde hainlerin kelleleri
Yürü albayrağa selam ile
Çık sema’nın katına rabbine sela ile
Arşı ala inlesin Allah-u Ekber sesleriyle
Yıkılsın zalim dağlar mücahit nefesleriyle
Yık o put suratlı ötelerden gelen sureti
Ol cehennemde kül et o imansız illeti