Oyy temmuz...
Süphan'ın karını eriten temmuz,
Ne zamansız yangınların varmış.
Canlar kavrulurken kızıl alevlerde,
Teğet geçti bulutlar,
Yağmadı,yağamadı yağmurlar...
Bir kırlangıcın gagasındaki su,
Yetmedi,yetemedi ki sana.
Bedenlerin isi,kara bir leke oldu alnına.
Ne tarih siler,ne de zaman...
Dağlar,dağlar ağıt yaksın,
Bulutlar ağlasın aydınlığa.
Boynunda saç teli ile asılı değirmen taşı,
Günahındır; esir alır seni.
Göğe ağan ruhlar da kabusun...
Küller,küller orada
Küller yağlı,küller ağır
Küller alevlerin utancı.
Yağmurlar yıkayamaz.
Rüzgarlar savuramaz.
Alev,alev yangınında üşümeliyim...
Soğumalı içimdeki dinamitler.
Göçebe mevsimler alsın acımı.
Sen de kal utancınla...
2.Temmuz.2009/Antalya
Fesih Çelik
Kayıt Tarihi : 9.7.2009 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not:Sivas'ta yananların anısına..
Küller yağlı,küller ağır
Küller alevlerin utancı.
Yağmurlar yıkayamaz.
Rüzgarlar savuramaz.
O hayatımda en utandığım gündü... Hala acı acı esiyor aklımda. O günden beridir ki soranlara 'mezhebim yok benim' dedim, bütün ayrımlara inat Muhammedi'yim sonsuza kadar. İnsan olabilmek adına çok güzel bir şiir kutluyorum değerli Şairi, saygılar.
ve sevgili dost,güzel şiirinizi beğeniyle alkışlıyorum....
Bir vahşeti, böyle şiir diliyle anlatabilmek için engin ve şiir gönüllü olmak gerekir.
Duyarlı yüreğine sağlık şair dost.
saygıyla.
TÜM YORUMLAR (3)