Temmuz'un Bereketi (yeni hali)

Temmuzun Bereketi
Mehmet Yaşar Genç

“İzbe köşelerde ağlayan yetim
Şuursuz gecenin bıraktığı iz
Sağlam tut yüreğini, gayretim
Ümmet ki külünden doğuyor deniz”

Yiğitler var: Uzun boylu, omuzunda tarihim
Yiğitler var: Yıllar yılı beklediğim talihim

Adana, Adıyaman, işte Afyonkarahisar!
Ağrı, Amasya, Ankara’yı al ve gönlüne sar
Yiğitler var: Hıçkırığı gözlerinde gizlidir
Yiğitler var: Ardında ki merhametin izidir
Yiğitler var: Şehadeti şerbet edip içenler
Yiğitler var: Vatan için bin bir derdi seçenler
Onlar ki sırat üzre, bir çırpıda geçenler
Onlar ki yeryüzünün aşikâre mirâcı
Onlar ki paslı duran gönüllerin ilacı
Onlar ki azatlığın gönle sızan müjdesi
Onlar ki cihânşümul bir sevdanın bendesi

Antalya, Artvin, Aydın ile yürür Balıkesir
Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu düşmanlara tesir
Yiğitler var: Kökü sağlam, taşıdığı yük âli
Yiğitler var: Yediveren gülde başak misali
Yiğitler var: Ebâbilleri kıskandıran kuşlar
Yiğitler var: Adımlarını seviyor yokuşlar
Onlar ki zalime Ömer gibi dokunuşlar
Onlar ki sûret-i cemâlinde asır ağlar
Onlar ki sadra şifâ, hûşu içinden çağlar
Onlar ki son kalenin duvarının tahkimi
Onlar ki pâye verir âlemlerin hâkimi

Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı’yı harmanla
Çorum, Denizli, Diyarbakır, Edirne’yi anla
Yiğitler var: Belâgat ırmağında damla su
Yiğitler var: Hainlere, zalimlere kurulan pusu
Yiğitler var: Asırlar boyu okçular tepesinde
Yiğitler var: Necat bulursun davudi sesinde
Onlar ki vahdeti yeşertiyor nefesinde
Onlar ki serden geçip, yâr dan geçip gidenler
Onlar ki Rabbi için dünyayı terk edenler
Onlar ki mühürlenmiş kalplerinde nur dağı
Onlar ki bitmeyecek, oğul veriyor sağı

Elazığ, Erzincan, Erzurum’ ki gökçe soyludur
Eskişehir, Gaziantep, Giresun’um toyludur
Yiğitler var: Takva libâsıyla göz kamaştıran
Yiğitler var: Kadın erkek demeden koşturan
Yiğitler var: İhanetin oklarıyla düşenler
Yiğitler var: Ölümsüz, Rabbiyle görüşenler
Onlar ki cennetten şerab-ı kevserle şenler
Onlar ki misk ü amber kokusudur toprağın
Onlar ki kemikleri tapusudur toprağın
Onlar ki her birinin ömrü geçer riyâsız
Onlar ki gözlerinden aşk tüter mi ziyâsız?

Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Isparta’m ki gül kokar
Mersin, İstanbul, İzmir, serhatlik Kars’tan bakar
Yiğitler var: Musa yüzlü, iman fışkıran beden
Yiğitler var: Unutulmaz tarihi gerçek neden
Yiğitler var: Annelerin hayırhah duaları
Yiğitler var: Savaş meydanının rüzgârı
Onlar ki bağında temmuzun bire on kârı
Onlar ki dilin secdesine derinden esen
Onlar ki ülkemin her bir karşına desen
Onlar ki Halisdemir, hiç olur mu dilemma?
Onlar ki alın yazılarında, Kızılelma

Kastamonu, Kayseri, Kırklareli, başın dimdik
Kırşehir, Kocaeli, Konya’m eğilmez çelik
Yiğitler var: Hasretiyle yanıp kavruluyor çağ
Yiğitler var: Sabrın adı, geceye yanan çerağ
Yiğitler var: Nevbahar’ı ufkumuza ekleyenler
Yiğitler var: Mahzenleri Yusuf’ça bekleyenler
Onlar ki ilmek ilmek hakkı emekleyenler
Onlar ki ekinimin bereketi, varlığım
Onlar ki seherime düşen minnettarlığım
Onlar ki gelinlerin duvağının yoldaşı
Onlar ki gurbetlerin vuslatına haldaşı

Kütahya, Malatya, Manisa ve Kahramanmaraş
Mardin, Muğla, Muş ile Nevşehir’imi dolaş
Yiğitler var: Şahlanışın sabahımdaki adı
Yiğitler var: Hüzün günü, salâların muradı
Yiğitler var: Muştulayan yağmurların haberi
Yiğitler var: Gariplerin gönlünün ücra yeri
Onlar ki arş-ı âlâdan almışlar değeri
Onlar ki Filistin, Gazze, Kudüs, Ramalah’tır
Onlar ki öksüzlüğüm, yardımcıları Allah’tır
Onlar ki Arakan, Afgan, Doğu Türkistan
Onlar ki Kırım, Karabağ, Keşmir, Çeçenistan

Niğde, Ordu, Rize, gürül gürül akar Sakarya
Samsun, Siirt, Sinop, Sivas’ımız ki birer derya
Yiğitler var: Edebinden gözlerini kaldırmaz
Yiğitler var: Onurlu, harama el daldırmaz
Yiğitler var: Kuşanıyor gökyüzünün rengini
Yiğitler var: Bulamazsın heybetinde dengini
Onlar ki saffetiyle kaplıyorlar engini
Onlar ki Şam, Halep, Irak, Musul ve Kerkük’tür
Onlar ki Kürt, Laz, Çerkez, Arap, Boşnak ve Türk’tür
Onlar ki cinnetleri cennete çevirenler
Onlar ki hak yola revan, yılları devirenler

Tekirdağ, Tokat, Trabzon candır, işte Tunceli!
Şanlıurfa, Uşak ile Van, cömertliğin eli
Yiğitler var: Yıldızları omuzunda taşıyan
Yiğitler var: Kışımıza gece gündüz ışıyan
Yiğitler var: Korkuların defterini dürenler
Yiğitler var: Çıplak elle ölümü öldürenler
Onlar ki toprağını kanıyla güldürenler
Onlar ki nadas değil; mümbit ve velut
Onlar ki uzattığı eli tutanlar mesut
Onlar ki Ceddi Osman’dır, güreşen pehlivan
Onlar ki gül kokusu, her biri bir nev-civân

Yozgat, Zonguldak, Aksaray, mertlik yatağı Bayburt
Karaman, Kırıkkale’den gir, Batman’ı yurt tut
Yiğitler var: Mazlumların öfkesiyle donanmış
Yiğitler var: Ruh kökünden özgürlüğünü kanmış
Yiğitler var: Karanlıktan aydınlığa akacak
Yiğitler var: Mü’minin ferâsetiyle bakacak
Onlar ki harem-i ismeti için kalkacak
Onlar ki her aşığın otağını bürüyen
Onlar ki hedefine kahredici yürüyen
Onlar ki topyekûn bir millet, selam burcunda
Onlar ki kan revân coğrafyam, namlu ucunda

Şırnak, Bartın, Ardahan, Iğdır ile Yalova’da dur
Karabük, Kilis, Osmaniye, Düzce hayat doludur
Yiğitler var: Tekbirleri arşa dayanan erler
Yiğitler var: Elif gibi kıyam eden neferler
Yiğitler var: Bakışıyla namluları bezdiren
Yiğitler var: Yüreğini Hızır gibi gezdiren
Onlar ki ağyarına korkusunu sezdiren
Onlar ki susuzlara gözleriyle mihmandar
Onlar ki fenafillah, arzı titreten namdar
Onlar ki atan şafak, gecelerin temmuzu
Onlar ki unutmayın heceleyin temmuzu

İşte bu Anadolu’dur, hürriyeti fışkıran
İşte bu Anadolu’dur, zincirlerini kıran
Yiğitler var: Damıtılmış acıların durağı
Yiğitler var: Mazlum dualarının uğrağı
Yiğitler var: Yedi düvel plan yapar ardından
Yiğitler var: Çekemeyen bitap düşer derdinden
Onlar ki utanılır genç, ihtiyar, ferdinden
Onlar ki yastığını taş eyleyen türkümdür
Onlar ki yüzyıllardır filizlenen ülkümdür
Onlar ki haykırışı dilin, Allah’u Ekber
Onlar ki akışı sebîlin, Allah’u Ekber

Yiğitler var: Uzun boylu, omuzunda tarihim
Yiğitler var: Yıllar yılı beklediğim talihim

“İzbe köşelerde ağlayan yetim
Şuursuz gecenin bıraktığı iz
Sağlam tut yüreğini, gayretim
Ümmet ki külünden doğuyor deniz”