Temmuz Sonu Şiiri - Gülhan Özkara

baktın evde oturmanın
çok fazla bir tadı yok
metruk tabiate
alaz yerlere yeni
hiçbirşey bulamasan bile
böğürtlen ile menengiç
karşılar seni
yarım saat böğürtlen topla
iki üç dal da
sakızlıktan kes
menengiçlerini toplamak için
kurutup robotta çekersin
bir menengiç kahvesi
hazırdır sana
kaç gün kuruduktan sonra
incir, üzüm dikmiş
bir hayırsever de
varsa orada eğer
keyfine diyecek yoktur
sepetle üzüm alır tiyekten
doyarsın incire
cevizi her yerde bulamazsın
o da firiktir şimdi
içini oyar yersin ama
bilmen gerek
bıçağın ucunu
meyveye gıdanın girdiği delikten
sokacaksın içeri
kabuğunu alıp bir bıçakla
bıçakla elini delmemek için
bir ceviz kalınlığında
tutacaksın ucunu
ta sapından değil
cevizi ikiye ayıran
bir güç vereceksin
cevizi sıkıca tutup
kanırtarak
sonradan oyacaksın
herbirini ayrı ayrı
iki şakın
Temmuz 2014