Temmuz Sıcağında Yanan İstanbul

İki kaşlarımın arasında, dışarda sımsıcak bir Temmuz sabahı var
Bu gün her yerde, her yerde gözümün üstünde
Güneş
Yalın ayaklarla geziyor
İstanbul semalarından
Bu gün
Yere kavurucu sıcak akıyor
Gün yükseldikçe tepemde
Her yerde
Temmuz
Cehenem ateşi kusuyor
Her an
Ayrı bir tadı olan
Martıların sesi geliyor
Beyaz köpüklü mavi dalgalarla
İçime coşan o gözlerin
Akıyor gözlerimin
Önünden
Hayal senle mavi
Umut senle mavi
Benden yana
Deli bir özlem
Kör kütük sarhoş, düşlerim içinde
O
Maviye çalan
Yüreğinin
Filizlenişini görüyorum
Yüreğinden
Yüreğime doğru akan şahlanmış gülüşün içinde

Ne yürt nede ev isterim, biz bize gizlendik ya! O bize yeter
Temmuz sıcağı yakıyor İstanbul'u! Bugün
Şempanzeler gibi yerinden durmayan
Sokakları yerle bir eden
Futbol oynuyan çocuklar
Kan-ter içinde
Aysberg
Ardahan
Kars
Erzurum
Ol bana
Yanıbaşımda gitme
Ben
Razıyım buzuna
Fırtına ol
Diken ol
Kış ol
Ona da razıyım, ona da
Yeterki kal bende
Özlemde olsan, hasrette olsan sen, ne olur yeterki kal bende

Yüşâ tepesinde güzelliğin timsali olan
Kendi
Dallarından akan
Lav nehri sakura ağaçlarında
Adalar'da toprağı saran
Bülbülleri aşka düşüren
Gül ağaçlarında
Beykoz'un
Florya'nın
Hanimeli kokan sokaklarında
Hep sen varsın
Büyüdükçe
Ruhumu saran
Umut dağıtan
Sevdam
Akıp giden zamandır
Her dizesi " mavi umutlar" dolu
Şu şiirlerime adını yazdım, gel gitme! Kal bende
Şimdi bir öpücük kondursam geldi, o gül renginden gamzelerine

Mehmet Çobanoğlu
23.07.2023
İstanbul