Sende; ben, kutba giden bir geminin sergüzeştini,
Sende; ben, kumarbaz macerasını keşiflerin,
Sende uzaklığı,
Sende; ben, imkansızlığı seviyorum.
Güneşli bir ormana dalar gibi dalmak gözlerine
Devamını Oku
Sende; ben, kumarbaz macerasını keşiflerin,
Sende uzaklığı,
Sende; ben, imkansızlığı seviyorum.
Güneşli bir ormana dalar gibi dalmak gözlerine
Okudum ve sustum kaldım öylece..sevgiler şairem,sabırlar dilerim...
Temmuz sancılarındayım...acıların girdanbıdayım... yüreğine sağlık
Anne... sözlerin yetersiz geldiği kişi... karşılıksız seven tek kişi. Ama her canlının sonu... Her an burnumuz sızlayarak özlenen anne... Sevgiler
Anne gerçekten çok muhterem ve derin bir duygudur.. Acınıza ihtiram ile selamlarımı sunarım
ANNELER VE ÇOCUKLAR
Anne ölünce çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde bir siyah çubuk
Ağzında küçük bir leke
Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Elinde bir ip nereye
Bilmez bağlayacağını anne
Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne
SEZAİ KARAKOÇ
Anneler ölmemeliydi desem babalara haksızlık mı olur dedim ve sustum...Ölüm mü acı yoksa hayat mı?
İçinden çıkılamayan anlarda şiir okumalı en güzeli...Kutluyorum.
Çok duygulu bir şiir..Yüreğinize sağlık...
Her Temmuz aynı çiçek yeniden açar yürek bahçesinin tam ortasında... Rengi acıdır, kokusu renginden de acı... Annenizin acısı hiç unutulmasın sayın Hatice Geçkıl..., saygı ile...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta