Temmuz işte Şiiri - Üzeyir Aydın

TEMMUZ İŞTE

Temmuz geldi, yürekte bir yangın alevlendi
Başkadır bu ateş bağrımda közlenmiş durdu
Bu ay kara ay sevinç yerine hep hüzün verdi
Tüketti içimde umudu yaralarım kudurdu

Sıcak bu ay başka sıcak beni susuz bıraktı
Açan açacak dediğim çiçeklerimi soldurdu
Tohumdan filizlenen fidanımı benden koparttı
Buldum derken kaybettirdi yüreğim ateş doldurdu

Temmuz başka temmuz benim için hüznün ayı
Üç oldu bu ayda dördüncüsü yolda beş olur mu?
Bir körpe fidan ilk meyvem kaybettim mustafa’yı
Benim özüm benim yürek közüm şefaatçi olur mu?

Otuz ocak bin dokuz yüz seksen üç ağlayıp geldi
Herkes onu evin gülü dedi fidanı dedi kucakladı
Babam babam annem babam hatun babam dedi
Benim ilkim umudum ocak kış değil sanki yazdı

İki temmuz bin dokuz yüz seksen sekiz cumartesi nedir
Basit bir gün değil bir kayıp bir dönülmezdir
Oğlum Mustafa Özbeyi kaybettiğimin delilidir
Temmuz işte böyle başladı böylece bitmedi

Kaybettim bulamam bulunmaz derken açan
Kardelenim çiçeğim gülüm bülbülüm kaçan
Söndü sandığım köz olmuş meğer ışık saçan
Emet in dağlarında açmış naneleri kokan

Yirmi iki temmuz iki bin yedi pazar nedir
Basit bir gün değil bir kayıp bir dönülmezdir
İlk aşkım cebrim Saime yi kaybettiğimdir
Temmuz işte böyle başladı böylece bitmedi

İleri, geri, içten, dıştan girdap olmuş akıyor
Susuz temmuz sıcakları beni bir başka yakıyor
Tanrının lütuf olarak sunduğu bana bakıyor
Dursun derken hayat bu durmadan akıyor

Döndü başa bir temmuz iki bin dokuz Salı nedir
Basit bir gün değil bir kayıp bir dönülmezdir
Elini tutamadığım tutanağımı kaybettiğimdir
Temmuz işte böyle başladı böylece bitmedi

Davetiyeler basıldı yolcunun bileti kesildi
Bu yolculuğa benim kızım karam seçildi
Bu olacak yaşarken hep bu yoldan geçildi
Bedia belkısıma telli duvaklı gelinlik dikildi

Yirmi beş temmuz iki bin dokuz cumartesi nedir
Basit bir gün değil benim kaybım kızımın mürüvetidir
Karam balam benim kapanmaz yaram bitanemdir
Temmuz işte böyle başladı böyle bitmedi

Cebirin Defteri; 02, Temmuz, 2009