Temmuz geceleri Şiiri - Mehmet Veysi Çiçek

Temmuz gecelerini çok severim ben.
Köyde, damda yatardık o zamanlar.
Yıldızlar, otuz iki diş dışarda gülümsüyorlardı.
Göz alıcı parlaklıkları, ninni gibi çarpıyordu yüzüme.
Hepimizin bir yıldızı vardı seçtiği, en parlağı benimdi.
Ay'dan bile daha güzeldi gözümde.
Kıskanıyordum, herkesten saklamak istiyordum.
Keşke diyordum tutup alsam, avuçlarımda saklasam. Olmuyordu bir türlü.
Her gece kayardı yıldızlar, herkes dilek tutardı, ben çok korkardım.
Ya birgün o da kayarsa ya görmezsem bir daha...