Temmuz da Ölmek İsterim Şiiri - Sedat Özbek

TEMMUZDA ÖLMEK İSTERİM

Bu gün sensizliğimin kaçıncı günü
Sensizlik fırtınalarında savruluyorum
Paramparça yüreğim özlem kayalıklarında
Ne tutunacak bir el
Ne uzaklardan bakan bir çift BAHAR göz
Sonsuz sensizliklerin derinlerindeyim
Yüreğimde,taa derinimde amansız yaralar
İçimde cehennem yangıları
Sen,Bir sen uzaklardasın
Uzatsan elini çekip alırdın.
Her gün bin defa ölüyorum.
Razıydım Kapasaydım gözlerimi göğsünde.
Olsun,
Razıydım mazinde bir arkadaş olarak kalmaya
Ellerin ellerimde,
Gözlerin gözlerimde
Sıcaklığını hissederek nefesini
Her gün bin defa ölmeden
Meleklerin kanadında gitmeye.
Temmuzda ölmeyi isterdim,
Ağaçlar meyvelerini verirken
Hasat mevsiminde,
Umutların en doruğunda.
Dalları çıplak kalmasın istiyorum
Bir sonraki mevsimde,
Son baharda.
Dalından düşmesin meyveler
Yağmurlar süpürmesin dökülen taneleri
Ölüm anlamlı olmalı
Yeniden doğmalı ölürken
Hem ölüm denmezki ona
Sonsuzluklarda doğmaktır.
Üzülme sakın sende
Sen hep bende kalacaksın
seninle gideceğim yaa
Seninle olacağım yaa
Bilmeyeceğim yaa unuttuğunu
BenTemmuzda ölmek isterim
Ellerin ellerimde
Gözlerin gözlerimde.

garip
09.11.2005
Ne güzeldir evet temmuzda ölmek isterim TEMMUZDA