Temmuz cemresi Şiiri - Şair Mmitch

Bir temmuz gecesi sen ve ben...
Ruhlarımız düşlerde gezinirken...
Cemre düştü yüreklerimize birden...

Kor gibi olmuştu içimiz...
Günlerce yandık tutuştuk...
Sonunda bir noktada buluştuk...

İkimizde geçmişimizi yok sayıp...
Herşeyimizi geride bırakıp...
El ele yürümeyi kararlaştırdık...

Kapılarımızı açtık, ardına kadar...
Soyunduk çırılçıplak olduk...
Kaçmadık utanmadık...

Yüz yüze gelemedik acılar çektik...
Birbirimizi ihanetle suçladık..
Kızgınlıklarımızı, nefrete dönüştürmedik...

Aşkımız ne verdiyse onunla yetindik...
Herşeye değer verdik...
Gözlerimiz kapalıda yaşayabilirdik...

Bazan düşünüyorum bu bir rüyamı...
Ama evet'ler hayır demek içindir...
Neden gitmek zorunda kaldın uzaklara?

Saklanacak bir yer'mi aramıştın?
Başına gelebilecek bu aşktanmı kaçmıştın?
Yoksa beni uzaklardamı sanmıştın?

Oralar soğuktur üşütürsün...
Biran evvel gel diyorum...
Döneceğin günü sabırsızlıkla bekliyorum...