1
temmuz 1977
gaziantep,sıcaktı ekmegımız vardı
2
temmuz 1977
7 kardeş birde sen anacıgım
acılandık
3
ekmek bunca zormuydu bılemezdım
kızardın
kabulendin
cam toplardık
elerimizde cam acısı
her kesik bir ekmek
yetmezdi
üç ögün ekmek
üç küçük el
her elde cam acısı/ekmek
büyümeyi ögrendik
ben komşunun ceketiyle
kardeşlerim
eskileriyle ellerin
büyüdük
aynı odada
asfalt artıgı sobada
sıcaklıgı ögrettin
kaç kez aç kaldık kış geceleri
öyküler anlatırdın
kanasaydı ellerimiz
ekmegimiz olsaydı
4
en cok bekıre yanardın
süt ısterdi birde peynir
kirazı yıllar sonra tattık
komşular olmasaydı
birtek ekmegi bilecektik
5
büyüdük
bisikleti olmadı hiç birimizin/ayakabısıda
futbolu hiç sevmedik
büyüdük
ekmek saklardı müslüm
ekmegi anlatır şimdi
resim resim
inadına yaşardı suzan
direnci öğretir
hiç güneş gözlügü ve denizi yoktu remzinin
şimdi güneşini denizini sevdirir ülkemin
bekir en küçüktü en babasız
sazıyla türkü türkü
ayten
hiç elbise giyememişti/
pantolonlarıyla büyümüştü müslümün
meyrem çoçuktu ablaydı
okuyamamıştı
şimdi lisan bilir,çocuk egıttır/uzaklarda
ben
ben adam olamam
hep şiir yalnızlıgında
anamın gözünde
dünkü küçük ogluyum otuzunda
olsamda....
gazıantep/1984
bizi bu günlere getiren ana'ma
saygıyla
Kayıt Tarihi : 4.7.2008 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
büyüdük ögretmen,turızmcı ınşaatcı olduk... unutamadık ekmegın zorlugunu
Siirlerini cok begendim.
Bu yaz cafedeki yarim saatlik sohbetimiz inan bana yillardir tanidigim ve konustugum insanlardan fazla etki birakti. Bilmem hatirladinmi.
Belcikadan Ayhan.
Eminim birçok sahipsiz büyümüş yüreğin sesi olmuştur bu şiir,duygulanmamak elde değil..Çok samimi ve doğal bir anlatım.İnsanca yüreğe sahip olmak en büyük adamlık ve bu sizde var.Yüreğinizdeki güzellikler bitmesinSaygılar sunuyorum...
TÜM YORUMLAR (3)