Temmuz Şiiri - Özel Arabul

Bana yorgun, yoksul akşamlar verdin
Bir bulut kesimiydi dudakların, gülüşün
Sen mi getirdin,
Yoksa ben nasıl geldim
İzlerine basarak gölgenin

Bu kadar kısa bir ömür
Seninle nasıl çoğalıyor gitgide
Toprak tanıyor, güneş tanıyor
Ve üstümüzde gökyüzü, bak
Maviden yeşile akıyor..
Çoktan ayrılmış yerimiz
Bizi bekliyor.

Harlı bir ateş,
Bulut gibi bir sevda,
Yumuşacık meyan tadı..
Tanımlayamıyorum seni öpünce
İçimden bembeyaz bir nehir geçiyor..

Bekliyor seni
Bitip tükenmeyen uykular gibi
Arkandaki o ürkek çocuk hayaleti
Ne olur usulca göğsüme bıraksan
Temmuz ateşinde
Sarışın rüzgar esintisini