Hakk’a yardım ederdim, öf demek istemezdim,
Çok erken geldiğimden, çayları üstlenirdim…
Çay ocağını kurar, kazanını yakardım,
Kazan boş dahi olsa içine su koyardım…
Kırk kişi içsin diye demlerini ayarlar,
Kaynar suyu aktarır, demliğine dem atar…
Yani tüm bu işleri, gönüllü üstlenirdim,
Bu beş yıl dahi sürse pek belli de etmedim…
Üç çaycı kadın gitmiş, merak eden olmadı,
Çay nasıl demleniyor, kimse sorgulamadı…
Bekçiden daha evvel, sabah erkenciyimdir,
Tek tek gelen de olsa toplu gelinmektedir…
Teşekkür de duymazdım, demleme hususunda,
Bu işte gönüllüydük, kâr yok amacımızda…
Bu şahsım için değil, bizzat üstlenmişiz,
Ücret dersen öderiz, herkes gibi eşitiz…
Yeni temizlikçimiz, bir ay evvel gelmişti,
Çay işine şaşırmış bir cevap beklemişti…
“Çay hep hazır oluyor,” demleme hususunda,
Biz demliyoruz, dedim sual karşılığında…
ALLÂH(c.c.) razı olsun, dedi bol teşekkür etti,
Dedim hiç sorun değil, bu çok hoşuna gitti…
Hiçbir zaman duymazdım, Rab’bim razı… Lafını,
Teşekkür de duymazdım, takdir ettim şahsını…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 15.2.2014 04:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!