Adamışız kendimizi temizliğe, işe ve güce,
Çalar iş borusu, toz zerresi görünce.
Bazen güneş doğarken, kapı, pencere, cam,
Bir an durup nefes alırız, okunurken ezan.
Bazen şafak sökerken iş başı yaparız.
Tâ uzaklarda da olsa, nezle, grip kaparız.
Çevre kirliliği ise, en büyük üzüntümüz.
Kapımızın dışında, pek geçmiyor sözümüz.
Temizlik aslında, çok ince bir sanat,
Özenli ve dikkatli yapılmazsa, kaldırıp da at.
Yorgunluktan kırılsa da kollar ve kanat,
Neticede duyulur artık, huzur ve rahat.
Yusuf Cantürk(E.Hv.Kur.Alb.)
Yusuf CantürkKayıt Tarihi : 9.3.2004 13:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!